حالا گشتی کوتاه در این ۴ محیط میزنیم تا بفهمیم تفاوت اساسی آنها در چیست.
MATE
اگر از گنوم ۲ استفاده کردهاید (یا اگر هنوزتوزیعی خاص و قدیمی به کار میبرید که باید آن را نگه دارید) MATE به نظر شما بسیار آشنا خواهد آمد. ممکن است به برنامههای کاربردی با نامهای متفاوت بربخورید (مثلا Nautilus را در MATE به نام Nemo خواهید دید)، اما در کل همه چیز به شکل سابق است. استفاده از GTK3 در کمترین حالت خود قرار دارد، پس شما قادر نخواهید بود از آن همه پیشرفت در این زمینه استفاده کنید. اما اگر با آن کاملا راضی و خوشحال بودید و با ادامه رفع اشکالات این محیط مشکلی نداشتید، باید بگویم MATE یک محیط گرافیکی عالی ارایه میدهد.
GNOME Shell
گنوم شل به عنوان دسکتاپ اصلی گنوم ۳ ایفای نقش میکند، که همین موضوع نحوه استفاده کاربران را از رایانه خود به شدت تحت تاثیر قرار میدهد. از تفاوتهای اساسی آن میتوان به در دسترس بودن همه چیز از طریق دکمه «Activities» در گوشه چپ بالای صفحه، اشاره کرد که شامل باز کردن پنجرهها، نصب برنامهها و دسکتاپهای مجازی است. همچنین برنامهها را میتوان Minimize هم کرد اما طراحی گنومشل بدین ترتیب نبوده و بهجای آن برنامهها در دسکتاپهای مجازی شما پخش میشوند.
این موضوع به شدت روال کاری شما را تغییر میدهد. بسیاری از کاربران ادعا میکنند که این کار بسیار غیربصری و آزاردهنده است. گنوم شل، افکت Mutter را به Compiz ترجیح داده است بنابراین ترکیب این دو غیر ممکن است. گنومشل از GTK3 استفاده میکند در نتیجه جلوههای تصویری بهتر، آیکونهای زیباتر و بسیاری از امکانات گرافیکی دیگر را به شما پیشکش میکند. اگر یک کاربر ثابت و همیشگی گنوم هستید باید گفت گنومشل برای شما یک نعمت است. برای بقیه فقط مسئله این خواهد بود که از آن خوششان بیاید یا بتوانند با آن کار کنند. (تصویر 2)
Unity
کنونیکال(Canonical) کمپانی حامی Ubuntu، پس از مشاهده پیشرفت گنومشل در حالی که هنوز در مراحل طراحی بود، با ساز و کار گنوم در انجام این پروژه مخالفت کرد. در عوض این کمپانی یونیتی شل (Unity Shell) را برای سیستمهای اوبونتو خلق کرد.Unity از GTK3 در ستونهای اصلی خود استفاده کرده است، اما مکانیک و نحوه اجرای عملیات محیط دسکتاپ در اصل متفاوت است. با اینکه تمامی برنامههای مورد نیاز خود را میتوانید از طریق Ubuntu Dash پیدا کنید (که در گوشه چپ بالای تصویر میبینید) باید بدانید Dash قابلیتهای بسیاری دارد. با استفاده از لنزهای مختلفاوبونتو(Ubuntu Lenses) میتوانید حتی چند منظورگی را به خواص Dash اضافه کنید. در غیر اینصورت میتوانید تمامی برنامههای کاربردی را که در لیست «مورد علاقههای» خودتان قرار دادهاید یا آنها که در حال اجرا هستند را در نوار حاشیهای سمت چپ صفحه، همراه با برنامههای دیگر که با آیکون ریزتری قرار دارند در زیر آنها مشاهده کنید. در اینجا یونیتی بصورت بحثبرانگیزی بصریتر ظاهر شده است.به هر حال کاربرانی که در نظرشان یونیتی به اندازه کافی سنتی نیست، معمولا گرایش بیشتری به دور ماندن از هر دو محیط دسکتاپی یونیتی و گنومشل دارند. (تصویر 3)
Cinnamon
اگر شما قصد دارید که از مزایای گنوم ۳ با پایههای GTK3 استفاده کنید بدون اینکه با گنومشل یا یونیتی سر و کار داشته باشید، باید گفت بهترین گزینه برای شما Cinnamon است. برای بسیاری از افراد که ماندن با گنوم را همراه با آخرین نسخههای به روز نرمافزارها میخواهند،
Cinnamon میتواند بهترین گزینه باشد.این محیط به کاربران اجازه میدهد که هم از قالبهای گرافیکی GTK3 و هم از مرکز کنترل گنوم استفاده کنند در حالی که محیط بسیار شبیه ویندوز یا KDE است. از این لحاظ که در پایین صفحه نمایش، نوار ابزاری مشابه و همین طور استارت منوی مشابه ویندوز را دارید.
پروژه Cinnamon بهوسیله گروه طراحی Linux Mint جهت رفع مشکلات کاربردی مورد نظر آنها در Ubuntu آغاز شد. با اینکه Cinnamon محیط دسکتاپی از پیش تعریف شده برای لینوکس Mint است (همچنین با در دسترس بودن گزینه MATE)، هر دوی آنها (Cinnamon و MATE) باید برای شمار بسیاری از توزیعهای دیگر قابل دسترسی باشند. با جستجوی کوچکی در سرویس مدیریت بستههای نرمافزاری (Package Manager) خود بهراحتی در مییابید که این گونه است یا نه. فراموش نکنید که آخرین و بهروزترین نسخه توزیع خود را اجرا کنید تا شانس شامل شدن آن را بیشینه کنید. (تصویر 4)
نتیجه
نمیتوان گفت کدام محیط دسکتاپی از هر لحاظ برای شما مناسب است. هر شخصی انتظارات خاص خود را دارد که ممکن است هر کدام از این محیطها توانایی ارایه آن را نداشته باشند. در مجموع، اگر گنوم ۲ را ترجیح میدهید MATE باید عالی باشد.
اگر از ایدههای پروژه گنوم خوشتان میآید، بهتر است گنومشل را امتحان کنید. اگر چیزی معقولتر و محیطی بسیار دسکتاپ محور را بیشتر میپسندید، یونیتی گزینه خوبیست. تنها نکته منفی یونیتی، پیدا کردن آن خارج از محیط توزیع Ubuntu است.
در پایان، اگر میخواهید از محصولی جدبد اما با پشتیبانی قوی استفاده کنید در حالی که مجبور نباشید نحوه استفاده از دسکتاپ را دوباره یاد بگیرید. Cinnamon برای شما بهترین گزینه است.ما فقط میتوانیم توصیههای مختلف را ارایه دهیم اما شما خودتان با امتحان کردن همه آنها بهراحتی گزینه مناسب خود را پیدا خواهید کرد. همان طور که اشاره کردیم شما باید بتوانید از طریق Package Manager مربوطه، این محیطهای دسکتاپی را نصب کنید. برای اطمینان بیشتر میتوانید با جستجوهایی سریع با عنوان محیط دسکتاپ مورد نظر و توزیع نصب شده (مانند «fedora cinnamon») در اینترنت به جوابهای مورد نیاز خود برسید.
نویسنده: دنی استیبن